top of page

Never opened myself this way

Our life is ours, we live it our way

All these words I don't just say

And nothing else matters.

Een arts zal zich steeds aan zijn gezworen eed houden. Indien niet dan zal hij bij een klacht zwaar veroordeeld worden.

Mijn huisarts Geert Reybroeck, vriend van Urbain, beweerde bij iedere visite van mij aan hem  dat hij papa ge-euthanaseerd had "omdat ze hem graag zien". Zelfs na een schriftelijke klacht van mij bij hem bleef hij dat volhouden. Als ik zei dat ik dan klacht tegen hem zou indienen bij de orde der geneesheren lachte hij: "De die gaan dan ook zeggen dat ze hem graag hebben gezien!"

Dan kan je:

- hem op hardhandige wijze duidelijk maken dat je niet akkoord bent. Maar dat is echt mijn ding niet.

- je kan een klacht indienen bij de orde tegen hem. Wat ik deed via hun eigen site. Hier het verhaal.

Ik diende dus een klacht in, en deze bleef totaal zonder gevolg. Dit verklaart het absurde gedrag van de arts waarover  hier sprake is. Er is gewoonweg geen controle, en een klacht wordt genegeerd. Zeker als er NAH in je dossier staat, dan ben je vogelvrij verklaard. Of hoe zou u het verklaren dat een arts luidop begint te lachen als je hem over je zelfmoordplannen aanspreekt?  Ik weet goed dat als ik zo'n negatieve dingen over een arts zeg dit ongeloofwaardig kan overkomen. Maar als ik later dit tegen iemand vertel vraagt die man me welke arts dit was. Reybroeck?? Ja, dan kan dat waar zijn, want hijzelf was er ook patient maar is er weggebleven na enkele totaal misplaatste uitlaten van Reybroeck. 

Na mijn ongeval was uit die rolstoel opstaan het gemakkelijk stuk, want dat had ik zelf in de hand. 

Een gekende professor moet hem opereren, en hij heeft 3 dagen een hartslag van 150 gehad. Tuurlijk geloven we dat. En niks tegen ma zeggen want die maakt zich dan zorgen? Dus eigenlijk is het niet erg die poliep en extreem hoge hartslag?

Geen verdere uitleg nodig hier denk ik.

Ik ben gegaan, en ik was daar alleen met M en S, geen U of C te zien. M hield zijn gsm in opnamemodus constant bij de hand tot ik gezegd had akkoord te zijn met de wettige voorwaarden voor euthanasie voor ma. Terloops; hun voorstel voor euthanasie werd verworpen door de medische instanties. De naam van die nachtverpleegster heb ik nooit vernomen en er is nooit meer over haar gesproken ook.

Ik was bij ma, en Michael komt er ook binnen. Dadelijk begint hij me overdreven vast te nemen en te knuffelen. En als hoogtepunt krijg ik een stuk van 20 cent toegestopt "omdat je geld zou geven om mij te zien" volgens hem. Waauw, ik ben 20 cent waard volgens hem dus... Ik stuur hem hierover een Whatsapp, en zijn antwoord pakt me echt!

Michael stuurt me 2 foto's door van ma bij de coiffeuse. Ik reageer enthousiast hierop, blij dat ze voor zichzelf zorgt, maar ik krijg een "iets minder vriendelijk" bericht terug van Michael. Bleek dat hij mijn "leuk dat te zien" verkeerd had gelezen door de drukte bij ma. Kan gebeuren uiteraard...

Dit bericht stuurde ik naar Rosita. Ik had bij het zoeken in onze familiestamboom een meisje  gevonden in Australië (Joanie Vanwolleghem)  die sprekend op Veroniek (haar dochter) leek. Doorsturen dus! Ik kreeg nooit antwoord. Ze had namelijk ook al de vervalste mails van UV gelezen.

Dit zou je met wat goede wil nog als komisch kunnen bestempelen moest het slechts één keer gebeuren. Als je alles hier hebt gelezen dan weet je beter.

Dus dan stuur je mails om het weer bij te leggen. Al ben je in je eigen ogen correct, toch doe je het. Maar ik wacht nog steeds op enige reactie.

Naast de screenshots vind je ze ook in duidelijke PDF.

    Ik heb dus wel toenadering gezocht, en gevraagd om het bij te leggen.

    Alles te  vergeten. 

    Ik wacht nog steeds op een antwoord.

    Het gemakkelijke stuk van mijn revalidatie was opstaan uit mijn rolstoel, en herstellen van een schedelbreuk en hersenbloeding na 6 weken coma.

En zo'n bericht krijg je dan waarin je beschuldigd wordt van agressieve mails te sturen. Maar het zijn beschuldigingen waarvan publiek nooit zelfs maar het minste bewijs is getoond.  Die mails heb ik niet verstuurd, maar die zijn makkelijk zelf te maken. Omdat een mail  niet kan veranderd worden en dan terug opgeslagen als diezelfde mail word deze methode gebruikt: "mijn" mails worden zogezegd geopend verstuurd, en dan kan je alles aanpassen wat je maar wil, want je moet hem niet meer opslaan. Hierboven zie je de werkelijke mails die ik stuurde. Zeker niet agressief, integendeel...

Het is wel heel gemakkelijk om mij te beschuldigen van agressieve mails te versturen. Maar die mails er bij zetten... nee, dat durft niemand. Het is duidelijk waarom dat niet gebeurd, want als je echt bewijs hebt, dan maak je dat openbaar. Nu blijven het valse beschuldigingen om mij publiekelijk te vernederen.

Maar als gevolg van die vervalste mails krijg ik de hele familie tegen mij en zelfs Dominiek die op een avond doodsbedreigingen naar me komt schreeuwen aan mijn deur. Maar Urbain vertrouwen ze de volle 100%, al durft niemand zijn mails over mij publiceren. Het moet een goed gevoel geven dat te weten en zo vrij je gang te kunnen gaan.

Voor wie het nog niet doorhad: D, V en  R zijn woedend over de mails. Er moeten dus zware beschuldigingen/verwijten in staan. Ik heb ze niet geschreven, dus is het diegene die ze stuurde die hun beledigt. Hun vader/man dus. 

Op deze site zie je een selectie van mails die ik kreeg. Bedenk dat dit dus is wat ze op mail durven zetten. Zo kan je je een indruk geven van wat ze tegen je zeggen zonder getuigen er bij.

De orde der geneesheren is opgericht om wanpraktijken bij artsen te kunnen aanpakken. Iedereen is het erover eens dat zo artsen in de hand kunnen gehouden worden, want de patiënt kan zich altijd schriftelijk beklagen bij de orde.

Tot iemand een klacht indient... Dan is plots iedereen er van overtuigd dat die klager gek moet zijn, want een arts doet nooit iets wat niet mag, anders volgt er een klacht tegen hem bij de orde.

Euh...

 V  (dochter van Urbain) heeft een zelfmoordpoging achter de rug: ze nam 30 slaaptabletten! Maar dat werd lachend afgedaan als "niet ernstig", want slaaptabletten schijnen niet dodelijk te zijn volgens Urbain & Michael.  Iets wat op gruwelijke  wijze ontkracht werd door de zus van een vriend van Simon. Die pleegde zelfmoord door slaaptabletten in te slikken.

Ik sprak met mijn huisdokter (zeer goede vriend van Urbain ) over mijn zelfmoordplannen: die schoot in de lach... "Moh allé Roland, woehahaaa! zelfmoord!!! Whahahaaa!!!

Ik sprak met mijn "broers" over mijn zelfmoordplannen. Hun reactie: iemand die zegt dat hij dat gaat doen doet dat enkel om de aandacht te trekken en op te vallen.

Waarom zijn 1813 en zelfmoordpreventie er dan?

 Ik stuur nog maar eens een mail met de vraag alles bij te leggen en weer als broers samen te leven... Het antwoord dat ik krijg staat bol van de agressie jammer genoeg. Zo heb ik nooit gevraagd dat hij zou zeggen dat hij spijt heeft over alles wat hij mij heeft aangedaan. Maar als ik sorry zeg dan is dat plots een goedkope sorry. En  hij gaat verder. Alle dagen op ZIJN kosten gebeld ? Dat deed hij uit eigen beweging, niet omdat iemand het hem vroeg. Ik was er niet als ze me nodig hadden??? Ja, ik lag wel in coma, dus dat was moeilijk. Ik heb vrouw en kind op een laffe manier behandelt? Hoezo dan? Ik heb jou, je vrouw en kinderen zodanig beledigt dat je het me  nooit meer kan vergeven? Tekst en uitleg graag, want ik heb die mensen nooit beledigt. En je hebt mijn vrouw gesteund terwijl ik er niet voor ze was? Tja, ik was in coma, dus... Ik heb je vriend de dokter in problemen gebracht en de aanklacht heeft hem veel geld gekost, maar die aanklacht is ongegrond verklaart. Dus op basis van een ongeldige klacht schrijft de orde der geneesheren een onwettige boete uit die wel moet betaald worden. Ik vermoed dat je je door je eigen "enthousiasme" laat meeslepen hier. Ik heb onze goede naam door het slijk gehaald? Door op wettige manier een klacht in te dienen op wat je vriend dokter tegen me zei? Moest ik dat niet gedaan hebben, dat zou pas een fout geweest zijn. Uit AL mijn mails blijkt hoezeer ik je haat, en dat altijd al gedaan heb? Toon die mails dan even graag. Je hebt tenslotte ECHTE bewijzen zeg je zelf. Maar ze tonen, dat kan niet. En vol liefde sluit je af met de wens dat je me NOOIT meer ziet.  

 

Het grote argument van Urbain tegen mij is altijd geweest dat ik gek was, en dus niet kon geloofd worden.  Toen ik weigerde op zijn voorstel voor moord (euthanasie noemen ze dat dan, klinkt mooier maar komt op hetzelfde neer) op papa in te gaan lachte hij me slinks toe met de woorden: "wacht maar!!!".  En even later toen ik bij mijn huisdokter (toevallig??? goede vriend en facebook collega van Urbain) kwam begon die er uit eigen beweging over dat "ze" dat hadden gedaan omdat ze hem graag zagen. Ik zwijg, want dit is echt TE. Duidelijk dat die dacht dat ik zot was door die NAH in mijn dossier (iets waar ik al ervaring mee had toen ik nog ging werken en wat ik daar moest meemaken). Volgende visite: idem dito. Ik protesteer en zeg hem dat dat tegen zijn gezworen eed is, maar dat lacht hij weg, want: " gij kent die eed toch niet!". Volgende visite: weer idem. Ik blijf protesteren, maar telkens wordt ik uitgelachen. Tot ik hem zelfs schriftelijk aanmaan om in te binden of er volgt een klacht tegen hem bij de orde, met hun site en emailadres er bij om te tonen dat het me ernst was. Geen reactie van hem. Dan gaat zijn vrouw dood, wel vroeg, op amper zo'n 50 jarige leeftijd. De link was vlug gelegd: hij zag ze graag, dus... Hij blijft verder gaan met zijn onzin over euthanasie op papa, en ik geef hem een duidelijk antwoord. Zo duidelijk blijkbaar dat hij verstomd staat, en stillkes zegt: "jamaar, als ge dat allemaal weet en kent, dan ben je toch niet zot, euh ..." Plots stelt hij hem recht en spurt naar de deur van de wachtzaal, en staat daar te wachten tot ik zelf opsta en buiten ga. Iets wat ik in stilte doe, want woorden zijn hier totaal nutteloos. En dan dien ik die klacht tegen hem in met letterlijk zijn eigen woorden er in geciteerd. De orde reageert zelfs niet naar me toe! Dus op een officiële klacht tegen een arts wordt niet gereageerd in België. Wat is dan het nut van die orde der geneesheren?

En vanaf dan begint Urbain met overal te verkondigen dat ik zot ben, want: ik heb een klacht tegen een arts ingediend. Even samenvatten: de medische top van België richt een orde op om op het gedrag van artsen toe te zien. Maar als je bij hen een klacht indient dan is dat het bewijs dat je zot bent, want een arts doet nooit iets verkeerd.

Wie nog kan volgen zegt het maar.

En ze reageren zelfs niet op een klacht ook, want in mijn dossier staat die NAH. En dan ben je vogelvrij verklaard en mag iedereen doen met je wat hij/zij wil. Zelfs als je ten einde raad hulp zoekt om met je zelfmoordplannen om te gaan is er niemand die reageert. Nee, ze schieten zelfs in de lach.

En sturen je een mail om te zeggen dat ze hopen je nooit meer te zien.

En toch nog maar eens proberen. Maar het is een vergeefse poging jammer genoeg...

Koptekst 2

Ik stuur nog maar een mail met mijn uitleg, en die krijg ik "verbeterd" (rood) teruggestuurd.

Waarna ik weer dit kon antwoorden onder het motto: "Keep calm and carry on."

Wat blijft terugkomen is dat iedereen blijft zeggen dat ze nooit beweerd hebben dat ik zot was. Want als ze dat toegeven betekent dat een schuldbekentenis, dus toegeven kan niet. Dus ze hebben het niet gezegd? OK, maar ze zetten wel op mail dat ze nog meegevochten hebben in de Guldensporen slag en daar nu nog vergoeding voor krijgen. Of na een mail vol valse beschuldigingen die ik stuk voor stuk kan weerkeggen krijg ik wel een mail dat ze blij zijn met mijn antwoord. Urbain heeft volgens Michael 3 dagen een hartslag van 150 gehad. Het enige wat dan normaal zou zijn is dat hij overlijd daaraan. En als Michael me dan 20 cent geeft omdat hij blij is me te zien zal ik dan ook maar als volledig normaal beschouwen. Of dat hij toegeeft dat hij over mij is gaan praten tegen zijn dokter omdat hij "het nodig had". En als ik het heb over mijn zelfmoordplannen dan komt er nul reactie. Al is hulp wettelijk verplicht! Maar nee, ze zeggen niet dat ik zot ben en hun gedrag is normaal.

Het hangt af van wat je normaal vindt...

Het zou mooi kunnen eindigen als ze zouden menen wat ze  zeggen ( in bovenstaande tekst Michael dus). Maar nee, iedere gelegenheid om me verder naar zelfmoord te dwingen wordt gretig aangenomen. Zo ben ik nog steeds bezig met onze stamboom en omdat Michael daar naar eigen zeggen een boek over gaat schrijven stuur ik hem info door over de verspreiding van de naam Vanwolleghem in België. Een wederom vergeefse poging van me om het contact te herstellen. Dit was mijn laatste poging. Als ik 13 jaar er in slaag om ondanks hun continue aanvallen zonder agressie te reageren, om dan dit antwoord te krijgen...

Burchenbach_edited.jpg

Nee, hij zegt niet dat ik gek ben.  Maar hij behandelt me wel zo.

                                Hier stopt het voor mij.

Stoppen? Nee, dat kan nooit blijkbaar. 

Op oudejaarsavond zitten we allemaal samen bij ma. Urbain en Michael beginnen tegen elkaar wanneer ze morgen naar ma gaan komen. Christine valt in en samen spreken ze af. Omdat niemand het tegen mij heeft of me zelfs maar aanspreekt wil ik me niet moeien in hun planning.

Volgende dag echter bericht van Michael: we zitten in de cafetaria. OK, als ze dat willen dan ga ik ook naar daar. Ik antwoord wel dat niemand me iets gezegd heeft, en krijg terug dat alles gisteren besproken was. Met tussen de regels een duidelijke: "maar dat weet jij niet meer natuurlijk". Als ik hem antwoord dan krijg ik geen reactie.

En dat op zich zegt genoeg.

Maar... times they are a changing, zoals ene Bob het al verkondigde. Want Urbain begint - correctie: doet verder - met fouten maken. En ditmaal op de familie whatsapp groep over ma, dus iedereen leest het. En hun reactie lees je hieronder.

En dan zorg ik dat de meubels van ma opgehaald worden. Maar in de kelder is die tafel niet te vinden...

Slim is anders. Voorzichtig uitgedrukt dan nog.  Waar ik het briefje van ma gevonden heb? Toen ma van haar flatje naar het rusthuis ging moest het flatje opgekuist worden. En Urbain had goed geholpen door alles in de container te gooien wat weg mocht. Toen Michael en ik bij die container kwamen zag ik een afvalzak liggen met gerief in van ma. De zak was niet toe, en zo kon ik duidelijk de wilsverklaring en haar vraag voor euthanasie lezen die ma geschreven en ondertekend had. Waarom gooit Urbain dit in de vuilbak? En dan nog op een manier dat iedereen de wilsverklaring zonder moeite kan lezen? Want het heeft een reden waarom Michael niet met woorden antwoord, want hij was er bij.  En er zijn duidelijk mensen over wie niemand de waarheid durft te zeggen.

Maar na 13 jaar kan ik nu eindelijk zeggen: CASE CLOSED. 

Dat dacht ik toen toch. Maar blijkbaar is het voor sommigen echt onmogelijk om het los te laten. Ik krijg weer enkele berichten van Michael, en zijn toon blijft vernederend en dreigend. Ik zwijg op den duur om alles op zijn beloop te laten, want zo bekvechten heeft totaal geen zin. Ik ben dan ook blij als ik van Michael het voorstel krijg om eens bij hem thuis alles te bespreken en bij te leggen, want dat gaat volgens hem beter dan via Whatsapp. Volkomen juist. Dus ga ik op de afgesproken dag naar hem, en daar staat de tafel gedekt met koffie en koeken. Michael begint dat hij na zijn chemo ook last had van zich dingen voor te stellen en niks juist kunnen beoordelen, maar daar heeft hij door zichzelf bij te sturen een mouw kunnen aan passen en nu heeft hij daar geen last meer van. Dus zou ik ook moeten... Op dat moment komt Sabine binnen en komt tegen haar gewoonte in ( dit wordt door Rika bevestigd) overdreven uitbundig op me af om met te begroeten. Ik vraag haar ironisch of ze hier wel echt is, want Michael zegt dat ik me van alles voorstel dus.. Hierop schiet Michael schijnbaar woedend uit zijn stoel en begint me al roepend uit te schelden, zijn hoofd vlak voor het mijne. Ik blijf kalm, houd mijn handen achter  mijn stoel en zeg dat hij mag slaan als hij dat wil. Geen reactie, hij blijft door tieren als een bezetene. Zo zou hij via Urbain ( tiens?) een mail gezien hebben die ik naar Urbain zou gestuurd hebben waarin ik Michael beschuldig  dat hij papa vermoord heeft. En die mail heeft hij en kan hij me tonen. Maar hij toont hem me niet, om de duidelijke reden dat het een vervalsing is. En Urbain moet beschermd worden tegen zijn eigen blunders... Dus op de vorige posts kon u lezen dat hij  Urbain als "niet slim" beschrijft,  en wat later wordt hij verdedigd want hij heeft zeker gelijk. Sabine zegt dan heel melodramatisch dat ze niet tegen al dat roepen kan, dat ze daar slecht van wordt en dat ze gaat moeten weg gaan. Als ik antwoord dat ik niet roep maar Michael komt er van niemand reactie. Sabine gaat weg, en Michael zit als een klein kind met zijn armen gekruist, kop naar beneden en lippen vooruit op zijn stoel. Wat later komt Sabine weer binnen. Als ik vraag of ze weer goed is kijkt ze verbaasd, want ze moest gewoon nog iets naaien en nu komt ze haar er bij zetten. Maar al rap pakt ze weer de draad op. 'Ik heb Michael nog nooit zo horen roepen, dus hij zal er een heel goede reden voor hebben.' Ze gaat verder dat ze nooit bij ons op visite mogen komen zijn, dat ik haar weggeduwd heb toen ze me een zoen wou geven, en dat alles wat ik over haar geschreven heb naar Michael niet waar is, want ik stel het me voor! (deze zult u nog niet gehoord hebben allicht ). En daarmee zitten we weer op het platgetreden pad. Ik ben zot, en als ik iets zeg ter mijn verdediging dan stel ik het me voor. Makkelijk, een tegenstander als ik hebben. Als Michael na een kwartier nog steeds geen woord gezegd (niet getierd) heeft dan besluit ik dat het afgelopen is en ga naar huis. Ik krijg van Michael nog de liefdevolle opmerking mee dat ik hier nooit meer moet terugkomen. Iets wat ik hem bevestig. Want als dit zijn manier is van dingen bespreken...

U zal deze kennen: de eerste die begint te roepen in een discussie heeft ongelijk. Als ik een uitnodiging krijg om samen eens alles te bespreken, en ik wordt ter plaatste al tierend uitgescholden, dan spreekt het alleen in mijn voordeel dat ik kalm gebleven ben.

Sabine die met overdreven gebaren op me afkomt om me te begroeten: duidelijk nep. Na een halve minuut wordt ze al slecht van al dat geroep van haar man en ze moet weg is duidelijk afgesproken. En dat ze wat later al terugkomt en beweert dat ze wat naaiwerk had zal haar geen oscar opleveren voor haar acteer talent.

En bij ons mocht ze nooit op bezoek komen? Ze is altijd welkom geweest, maar als ze niet komt dan ligt dat buiten mijn macht.  Bij hen wordt het mij echter uitdrukkelijk VERBODEN om nog op visite te komen. De pot verwijt de ketel... ???

En dan weer het typische zinnetje dat ze geleerd heeft van Urbain: hij stelt het hem voor. Iets dat blijkbaar alleen gebeurt als ze zich iets TE excentriek gedragen hebben in mijn bijzijn.

Het doet me denken aan: " wir haben es nicht gewusst".

En dan blijven er nog de onbeantwoorde vragen en mijn vastellingen in mijn mail naar Michael. Nochtans simpele vragen met een simpel antwoord. Maar aan zijn reactie is het duidelijk te zien dat hij te laf is om ze te beantwoorden, en liever voor de buitenwereld verdoken houd wat ik op een heel eenvoudige manier ontdekt heb. Dus beginnen ze maar te roepen en te tieren tegen je, want  een gesprek dat ligt iets moeilijker. Ieder zijn niveau. 

Mocht het u nog niet duidelijk zijn waarom ik naar hen thuis moest gaan en er geen conversatie via mail/whatsapp mocht zijn: dan is er geen geschreven bewijs van wat ze zeggen tegen me, en kunnen ze weerom volhouden: " Hij stelt het hem voor!"

Daarom dat alles nu vastligt op deze site. Ik durf wel uit te komen voor wat ik zeg en schrijf. Dat ik wat ik ontdekte over Michael en zijn familie hier niet openbaar maak kan u als respect voor de tegenstander opnemen. Ik doe het zo, anderen beginnen te tieren en te razen. 

Een gekend Engels schrijver had hierover deze mening:

                                                The pen is mightier than the sword.

Urbain schrijft zichzelf de taak toe om de erfenis van ma te regelen. Maar dat schijnt toch boven zijn kunnen te gaan want onze mailadressen + rijksregisternummer en een kopie van de rekening vd begrafenisondernemer doorsturen is idd. niet zo gemakkelijk blijkt. Dus moet er een aanpassing komen. En na die aanpassing is er nog een fout die ik ontdek: het abattement voor personen met een handicap is niet aangekruist, iets wat voor mij veel verschil uitmaakt inzake belastingen. Toeval??? Als ik het meld komt er gedurende een hele dag geen reactie. Tot ik zelf een reactie plaats en Urbain wakker schiet. Blijkt dan dat hij om een mail te sturen waarin hij één kruisje moet zetten bij het onderwerp "abattement enz..." toch 4 dagen nodig zal hebben ( van vrijdag tot maandag). Waarop Michael antwoord dat Urbain tenminste toch iets doet. 

Ja, één mail doorsturen waarin hij 2  zware fouten maakt die achteraf moeten gecorrigeerd worden. 

Ook Michael zijn opmerking over de correctie die Urbain doorvoerde is mooi. Hij besluit al op voorhand dat alles goed zal zijn en hij nu tekent. Voor mij het sein dat er zeker iets ten nadele van mij zal in staan. Wat ook zo is.

U&M erfenis 1.gif

En laatst kom ik op deze post van Rika en Simon in de FB groep van de familie Saeys. Hier excuseren ze zich voor mijn berichten over Urbain. Alleen: ik heb nooit zo'n berichten gezet of doorgestuurd naar Urbain, en op de site van de groep is ook niks te vinden als bewijs. Dus: van waar komen deze berichten die Urbain zet? Ik vroeg om bewijs hiervan, maar tot nu toe geen reactie. Het is wel duidelijk dat dit om schriftvervalsing gaat ten nadele van mij.

Tijdens een visite bij mijn huisdokter vraagt hij hoe het met me gaat. Goed, dank u wel. Hij gaat verder dat als het goed gaat dat geen reden mag zijn om te denken dat ik alles mag doen wat ik wil. ... Euh??? Wat bedoeld u??? Dan hoor ik weer het bekende verhaal. Mijn broer is bij hem geweest om hem mails van mij te tonen waarin ik me wel heel grof over hem (mijn broer dus) uitlaat. Heb ik dat nu al geen twee keer meegemaakt? Als ik de dokter vraag of die "mails van mij" al geopend waren of nog gesloten geeft hij toe dat ze al geopend waren, en dus nul komma niks van bewijswaarde hebben, tenzij tegen de persoon die ze verspreid. Want dit is weer duidelijk schriftvervalsing om mij te beschuldigen. Dan kan je kwaad worden - met alle recht hier dunkt me - of je kan de  dingen bekijken zoals ze zijn. Als mijn broer schriftvervalsing moet gebruiken om iets negatief over me te kunnen tonen dan bewijst hij daarmee dat ik dus onschuldig ben. Quod erat demonstrandum. 

bottom of page